پنج شنبه 5 آذر 94
امروز سربازی آف بودم. نماز صبخ قضا شد و خب این یعنی افتضاح. بعد از آن رفتم بانک ملت و پول جشنواره کوهرنگ را ریختم. چراغ ترمز ماشین را خواستم درست کنم که مغازه باتری سازه بسته بود بعد خانوم را رسوندم کتابخونه رفتم راسخون تا ببینم وام تموم شده که گفت تموم ده بعد برای نماز خواستم برم مسجد آیت الله ناصری که چون روز بسیج بود به ترافیک خوردم و بعد از معطلی زیاد نشد که برم و ظهر رسیدم شرکت. اوضاع شرکت به بدترین وضع رسیده و در حساب شرکت فقط 700 هزار تومان پول هست. کار به بن بست ساخت خورده و آبشار با اون کیفیتی که می خواهیم ساخته نمی شه.
کلا اوضاع روحی مهندس خرابه و البته خودم هم اوضاع خوبی ندارم. پیشنهاد این شد که بگردیم دنبال سرمایه گذار یا یکی کمک کنه. باید تمام زورمون را بزنیم و گرنه تمام تلاش هامون بی ثمر می شه.
باید تا اخر سال را به هر صورتی شده دووم بیاریم. تا حالا خدا رسونده از این به بعدش هم باید به خدا امید داشته باشیم. شب رفتم دنبال خانوم و اومدیم خونه. اون هم روحیه اش خوب نیست. درس هاش اون جوری که دوست داره پیش نمی ره ولی داره تلاشش را انجام می ده.
و افوض امری الی الله ان الله بصیر بالعباد
